Alevilik, İslam'ın Şii-Müslümanlık kolu içerisinde yer alır ve genellikle Türkiye, İran, Irak, Suriye ve diğer Orta Doğu ülkelerinde yaşayan topluluklar arasında yaygındır. Alevilik, Alevi-Bektaşi inançlarına mensup olanların topluca adlandırılmasıdır. Alevi inancı, tek tanrı inancını temel almakla birlikte, geleneksel İslami yorumlardan farklı olarak evrensel bir sevgi, hoşgörü ve adalet anlayışını benimser. Aleviliğin temel öğretisi, insanın içsel bir arayışla Tanrı'ya ulaşabileceği ve bu arayışta adalet, eşitlik, sevgi ve hoşgörüyü esas almasıdır. Alevilikte ibadet, cami ve benzeri mekanlarda değil, cemevlerinde gerçekleştirilir. Ayrıca Alevi inanç sistemi içerisinde semah dönme ve nefes almak gibi mistik uygulamalar da bulunmaktadır. Alevilikte kadın-erkek eşitliği ve insan hakları büyük bir öneme sahiptir. Alevi öğretileri, Anadolu'da Anadolu Selçuklu Devleti döneminde gelişmiş ve Osmanlı İmparatorluğu'nun farklı dönemlerinde farklı etkileşimler sonucunda bugünkü halini almıştır. Alevilik, katı bir yapıdan ziyade kişisel yorumlara ve içsel bir arayışa dayalı bir inanç sistemidir. Bu nedenle Alevilik, farklı toplumsal ve kültürel yapılar içinde farklı yorumlarla yaşamaktadır.
Hemen E-Posta Abonesi Olarak Son Yazıların E-Posta Adresinize Gelmesini Sağlayabilirsiniz.
Henüz hiç yorum yapılmadı.